Pieter ter Veer was één der weinigen die de hel van Rusland in 1812-1813 wist te overleven. Bij terugkeer werd hij in zijn geheel afgekeurd. Hij huwde op 14 juni 1817 met Hilligjen Bergkamp.

—

Pieter ter Veer wordt 4 mei 1845 de Ommerschans binnengebracht door de stad Almelo. Hij krijgt in het boek gemerkt K (Drents Archief, toegang 0137.01, archief van de Rijkswerkinrichtingen te Veenhuizen en Ommerschans, invnr 429) het bedelaarsnummer 369 en wordt ingeschreven als ‘Piet van der Veer’.

Volgens die inschrijving is hij geboren in 1780 te Amsterdam en is zijn geloofsovertuiging ‘roomsch’. Pieter ter Veer is 1.5.4. lang, hij heeft een ovaal aangezicht, blond haar en blauwe ogen, een smalle neus, een ronde kin en geen bijzondere kenmerken.

Als domicilie van onderstand – zie De bedelaarskolonie blz 175-176 – wordt vermeld Enschede.

–

Pieter ter Veer wordt 17 mei 1845 overgeplaatst naar Veenhuizen, waar hij 18 januari 1846 overlijdt.
Vermoedelijk was hij bij aankomst dus al ziek.

—

1 september 2013, samengesteld uit correspondentie tussen Hennie Kok en Wil Schackmann