Christoffel Hendriks is geboren 1775 te Amersfoort, volgens de overlijdensakte zoon van Gerrit Hendriks en Geertrui van Kalken. Hij is een broer van Lammert Hendriks. Hij trouwt met Rutje Groensteyn, die in 1832 overlijdt. Hun jongste kind was toen 23 jaar.

Vervolgens wordt Christoffel Hendriks 2 juni 1833 de Ommerschans binnengebracht door de stad Amersfoort. Hij krijgt in het boek gemerkt G (Drents Archief toegang 0137.01, archief van de Rijkswerkinrichtingen te Veenhuizen en Ommerschans, invnr 426) het bedelaarsnummer 1674. Volgens die inschrijving is zijn geloofsovertuiging ‘roomsch’.
Christoffel Hendriks is 1 El, 6 palm en 2 duim lang, hij heeft een plat aangezicht, grijs haar en blauwe ogen, een brede neus, grote mond, platte kin en geen bijzondere kenmerken.

Christoffel Hendriks wordt 6 mei 1837 ontslagen, maar hij blijft slechts enkele maanden op vrije voeten.
Hij wordt 4 augustus 1837 de Ommerschans weer binnengebracht door Amersfoort en krijgt in het boek gemerkt G het bedelaarsnummer 2167. Zijn lengte is nu 1,56 en zijn gezicht wordt ‘vol’ genoemd.

Deze inschrijving loopt door in het boek gemerkt I, waar is aangetekend dat hij 4 september 1837 wordt overgeplaatst naar Veenhuizen, waar hij 9 november 1840 wordt ontslagen. Dit keer duurt de vrijheid iets langer:
Christoffel Hendriks wordt 21 oktober 1841 de Ommerschans weer binnengebracht door, inderdaad: Amersfoort en krijgt in het boek gemerkt H het bedelaarsnummer 1765.

Hij wordt 28 oktober 1841 overgeplaatst naar Veenhuizen.
De inschrijving loopt door in het boek gemerkt K, waar staat aangetekend dat hij 9 maart 1847 overlijdt.

—

5 augustus 2013, samengesteld uit correspondentie tussen Henny Eizenga-Hendriks en Wil Schackmann.